Κωνσταντίνος Ρήγος:

Αποδεδειγμένα πολυσχιδής, αδιαμφισβήτητα ιδιοσυγκρασιακός, αεικίνητος. Ο Κωνσταντίνος Ρήγος είναι ένας από τους λίγους ανθρώπους που έχουν ταυτίσει το όνομά τους με τον χορό και την κίνηση στην Ελλάδα. Ο διακεκριμένος χορογράφος αναγνώρισε τον κόσμο όπως τον ξέρουμε μέσα από την κίνηση και μέσα από ένα μονοπάτι απρόσκοπτης εργατικότητας, στόχων και εμπειριών, έφτιαξε τον δικό του χορευτικό κόσμο, έναν κόσμο στον οποίο ο ενορχηστρωτής των κινήσεων είναι ο ίδιος.

Κινείται διαρκώς, όχι μόνο χορογραφώντας ή σκηνοθετώντας φυσικά, αλλά και πνευματικά. Μια ιδιαίτερη κίνηση, εκλεπτυσμένη και σύγχρονη, μια κίνηση που μοιάζει με την πορεία των πιο δροσιστικών φυσαλίδων ενός παγωμένου Schweppes, που όταν ανοίγει η φιάλη αποκτούν τον δικό τους ρυθμό, χορεύουν και παρασύρουν σε αυτή την μικρή γιορτή κίνησης και αναζωογόνησης όλους εκείνους που αρνούνται να παραμείνουν στάσιμοι.

Γίνε κομμάτι του δημιουργικού community #TheSchweppesClub στο schweppes.gr, εκεί που συναντιούνται όσοι έχουν συνειδητοποιήσει τη χαρά που κρύβει η κάθε μέρα, η κάθε καινούρια εμπειρία. Εκείνοι που όπως και ο Κωνσταντίνος Ρήγος κάνουν τα πράγματα... με τον τρόπο τους.

Τι σε συγκίνησε πρώτα, η μουσική ή η κίνηση;

H κίνηση είναι για μένα η αρχή, πρώτα κινούμαστε και μετά αισθανόμαστε, είναι κάτι που με συναρπάζει. Προσωπικά αισθάνομαι ότι μέσα από την κίνηση αναγνώρισα τον κόσμο και το περιεχόμενο του.

Θα έλεγες ότι αυτοπροσδιορίζεσαι μέσα από τη δουλειά σου ή είναι άλλα πράγματα στη ζωή από τα οποία αντλείς ικανοποίηση και κατόπιν τα διοχετεύεις στον χορό;

Η τέχνη μου είναι το σημαντικότερο, είναι ο τρόπος ζωής μου, είναι ο τρόπος που εκφράζομαι, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Το Α και το Ω πηγάζει μέσα από μια ισορροπία, ό,τι συμβαίνει γύρω μου με επηρεάζει, άνθρωποι, συνθήκες, καταστάσεις, εμπειρίες, επαφές, ταξίδια, γνώση και αυτό ουσιαστικά με καθορίζει. Αυτό αναδημιουργώ και επικοινωνώ τελικά μέσα από τον χορό, μέσα από την δημιουργία μου.

Πολλά τα βραβεία και οι διακρίσεις, αμέτρητες οι συνεργασίες, αστείρευτη έμπνευση και δημιουργικότητα. Η πορεία σου μέχρι σήμερα είναι κάθε άλλο παρά συναρπαστική. Υπήρχαν στιγμές ωστόσο σε αυτή που θέλησες “να σταματήσει ο κόσμος να κατέβεις;” Πώς το διαχειρίστηκες;

Δεν υπήρξε ούτε μία στιγμή που να έχω μετανιώσει, ακόμα και συνεργασίες που ίσως θα ήθελα να μην έχω κάνει, ή μέσα σ’ αυτές δεν «πέρασα» καλά τις υποστήριξα μέχρι να τελειώσουν. Είναι στον χαρακτήρα μου να αναλαμβάνω την ευθύνη των πράξεων μου, να νιώθω υπεύθυνος για τις επιλογές μου και να τις αγαπώ τελικά. Όχι, δεν θέλω να σταματήσει ο κόσμος να κατέβω.

Ως διευθυντής μπαλέτου της ΕΛΣ ποιο είναι το όραμά σου; Έχεις προλάβει να δεις κάποια κομμάτια του να υλοποιούνται;

Το μπαλέτο της ΕΛΣ είναι ο μόνος οργανωμένος και με διάρκεια θεσμός χορού στην Ελλάδα. Το να είσαι διευθυντής του σου σημαίνει πολλές ευθύνες. Οφείλεις να συνεχίσεις την ιστορία του και το πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργεί όλα αυτά τα χρόνια, αλλά πρέπει και να το φέρεις στο σήμερα, να το εκσυγχρονίσεις σύμφωνα με τις νέες συνθήκες και δεδομένα. Ο νέος χώρος της Λυρικής στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος έδωσε μια νέα δημιουργική πνοή, νέες προοπτικές και ένα νέο κοινό που περιμένει. Οφείλουμε να του δώσουμε το καλύτερο σε ποιότητα γιατί έχουμε πλέον τις δυνατότητες. Το όραμα μου θέλει μια ομάδα ζωντανή με πλούσιο και διαφορετικό ρεπερτόριο από το κλασικό μπαλέτο σε μεγάλες αναβιώσεις – ξεκινήσαμε με την Λίμνη των Κύκνων και φέτος θα δείξουμε τον Δον Κιχώτη- μέχρι το σύγχρονο χορό, την δημιουργία ρεπερτορίου σημαντικών χορογράφων από την ιστορία του χορού, την ανάθεση έργων σε Έλληνες χορογράφους, την εξωστρέφεια αλλά και την δημιουργία ισχυρού εκπαιδευτικού προγράμματος.

Στα 2,5 περίπου χρόνια που είμαι διευθυντής του Μπαλέτου νομίζω καταφέραμε πολλά, ανανεώσαμε το κοινό μας, κάναμε ωραίες παραστάσεις ήρθαν σημαντικοί χορογράφοι και στρέψαμε τα μάτια του κόσμου του χορού επάνω μας. Και φυσικά το ίδιο ισχύει και για την Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης της οποίας είμαι Πρόεδρος του ΔΣ. Σε συνεργασία με την Αντιπρόεδρο, τα μέλη του ΔΣ και τον διευθυντή της Σχολής, προσπαθούμε να εκσυγχρονίσουμε την Σχολή και να την πάμε στο μέλλον έτσι ώστε να μπορούμε να δώσουμε ολοκληρωμένους καλλιτέχνες στον χώρο αλλά και δάσκαλους για τις επόμενες γενιές.

Κωνσταντίνε, έχεις μετανιώσει ποτέ για κάτι στη ζωή σου;

Όχι ευτυχώς, ίσως μόνο για την έλλειψη ελεύθερου χρόνου.

Αν θα έπρεπε να ντύσεις την καριέρα σου στον χορό με ένα soundtrack ποιο θα ήταν αυτό;

To My way, του Frank Sinatra.

Ποια είναι η πιο συγκινητική στιγμή στη διαδικασία υλοποίησης μιας παράστασης;

Για μένα είναι η στιγμή που αντιλαμβάνεσαι ότι η σκέψη σου, αυτό που οραματίστηκες μπορεί να λειτουργήσει, να ολοκληρωθεί. Τότε ηρεμώ ησυχάζω και τα πράγματα παίρνουν τον δρόμο τους. Τότε μπορείς να παρακολουθείς την δημιουργία σαν ένα render που ολοκληρώνεται. Μια άλλη εξίσου συγκινητική στιγμή είναι όταν ο χορευτής, ηθοποιός αντιλαμβάνεται - βιώνει τον ρόλο του για πρώτη φορά, αυτό για μένα είναι κάτι ανατριχιαστικό και μου αποκαλύπτεται μόνο μία φορά σε κάθε έργο.

Έχεις «μέντορες»; Υπάρχουν άνθρωποι που σε έχουν συμβουλεύσει σε αυτή τη δουλειά και έχεις βρει τα λόγια τους μπροστά σου;

Λόγια όχι, έργα ανθρώπων ναι.

Βάζεις νέους στόχους και αν ναι μπορείς να μοιραστείς μαζί μας τους τελευταίους που έχεις σκεφτεί;

Νέοι στόχοι είναι το δημιουργικό μέλλον, αλλά και αποφάσεις για τη ζωή. Τώρα που συμμετέχει το μπαλέτο της ΕΛΣ στο πρότζεκτ του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» είμαι ενθουσιασμένος με τη δημιουργικότητα των χορευτών μας και με το ουσιαστικό δόσιμο σε κάτι τόσο διαφορετικό. Μια ενιαία performance 8 διαφορετικών σόλο installation μέσα στο μουσείο είναι πιστεύω μια μοναδική εμπειρία. Μετά από αυτό ξεκινάει ο προγραμματισμός μας με πολλές και ενδιαφέρουσες παραστάσεις.

Πες μας μια νέα εμπειρία που θα ήθελες να ανακαλύψεις; Κάτι που δεν έχεις κάνει ποτέ και που θα ήθελες πολύ να το ζήσεις.

Να πάω στο φεγγάρι.

Μπορείς να μας πεις 3 πράγματα που πρέπει να ζήσει ένας ενήλικας στη ζωή του;

Την εμπειρία της δημιουργίας! Οι γυναίκες πιο τυχερές, το ζουν μέσα από την ύψιστη δημιουργία, τον άνθρωπο. Η δυνατότητα των ταξιδιών και η συνειδητοποίηση του νοήματος της ζωής, η χαρά της κάθε μέρας.

Τι θα έλεγες σε ένα νέο παιδί που λατρεύει τον χορό την, την κίνηση και τη μουσική και θέλει να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα στην Ελλάδα;

Να προσπαθεί καθημερινά, να πιστεύει και να επιμένει αλλά και να γνωρίζει ότι ο δρόμος θα είναι δύσκολος και επώδυνος. Ο χορός περισσότερο από όλες τις τέχνες είναι μια τέχνη μαγική αλλά σκληρή.

#SchweppesGreece #TheSchweppesClub