Δημήτρης Γκοτσόπουλος:

Ο ηθοποιός Δημήτρης Γκοτσόπουλος είναι ένας άνθρωπος που εξελίσσεται μέσα από τις εμπειρίες του και βουτά σε κόσμους μέχρι τώρα ανεξερεύνητους, αλλά ταυτόχρονα συναρπαστικούς. Κάτι που επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι επέλεξε πολύ συνειδητά να υπηρετήσει την υποκριτική όντας πια ενήλικας και ένιωσε ότι βρήκε τον πραγματικό του δρόμο στη ζωή, όταν ανέβηκε για πρώτη φορά στη σκηνή. Άλλωστε για τον ίδιο η πραγματική ευτυχία είναι όταν καταφέρνει με το παίξιμό του να βάζει μέσα στον κόσμο του το κοινό που τον παρακολουθεί.

Θα έλεγε κανείς πώς είναι ιδανικός εκπρόσωπος μιας κοινότητας ανθρώπων με ισχυρό χαρακτήρα, σαν εκείνους που επιλέγουν να γίνουν μέρος του νέου κόσμου μοναδικών εμπειριών του Schweppes, του πιο εκλεκτού ανθρακούχου ποτού στον κόσμο των ενηλίκων. Μία επίσκεψη στο schweppes.gr θα ξεδιπλώσει μπροστά σου έναν κόσμο αποκλειστικά φτιαγμένο για εκείνους που απολαμβάνουν κάθε στιγμή, που αγαπούν τις τέχνες, τη μουσική, το design και τα ταξίδια και είναι γεμάτοι όρεξη να ανακαλύψουν όλες τις εκδοχές της ζωής, κάθε μία διαφορετική, όπως οι δροσιστικές εκδοχές του Schweppes.

Έχεις «μέντορες»; Υπάρχουν άνθρωποι που σε έχουν συμβουλεύσει σε αυτή τη δουλειά και έχεις βρει τα λόγια τους μπροστά σου;

Έχω «ανθρώπους που θαυμάζω» αλλά και «καλλιτέχνες που θαυμάζω» και που, με έναν περίεργο τρόπο, το ένα αν κι είναι διαφορετικό από το άλλο, κάπου αυτά τα δύο συναντιούνται κιόλας!

Όλοι σε ρωτούν για την «αναπάντεχη επιτυχία» που έφερε στη ζωή σου η τηλεόραση. Εσύ πώς ορίζεις την επιτυχία στη ζωή;

Η τηλεόραση είναι, αναμφίβολα, ένα μέσο που βοηθάει τους νέους καλλιτέχνες να γίνουν ευρύτερα γνωστοί και χωρίς να θέλω να απαξιώσω και τη σημασία της αναγνωρισιμότητας το πιο σημαντικό είναι για μένα το γεγονός ότι μέσω της επιτυχίας αισθάνθηκα τους ανθρώπους γύρω μου να αγκαλιάζουν τη δουλειά μου, τον ρόλο μου αλλά και τον εαυτό μου τον ίδιο, εμένα. Οι επαγγελματικές προτάσεις που ακολούθησαν είναι πάρα πολλές, αλλά αυτό που με χαροποιεί ιδιαίτερα είναι η αίσθηση της αγάπης που εισπράττω κι αυτό δεν είναι υλικά μετρήσιμο… και το υπογραμμίζω αυτό, επειδή ό,τι δίνω μέσα από την τέχνη μου, ό τι δείχνω με τη διάθεσή μου να ενσαρκώσω κάποιο ρόλο στη σκηνή, αυτό μού επιστρέφεται γενναιόδωρα και πολλαπλάσια από την εκτίμηση όσων παρακολουθούν την προσπάθειά μου. Αυτό είναι για μένα η επιτυχία! Αν κατάφερες και ταξίδεψες το κοινό με το παίξιμό σου σε κάτι ή κάπου, ε… τότε είσαι όχι απλώς επιτυχημένος, τότε είσαι ευτυχισμένος!

Η ζωή του ηθοποιού είναι απαιτητική. Τι σε χαλαρώνει όταν τα φώτα και οι κάμερες κλείνουν;

Αφήνομαι σε ωραίες μουσικές ή σε ταινίες, προτιμώ καλοδομημένες ταινίες φαντασίας ή δράσης. Διαβάζω ποίηση κι αγαπώ την παρέα με ανθρώπους που μπορούν να με καταλάβουν χωρίς να πούμε πολλά. Απολαμβάνω, επίσης, μία επίσκεψη στην Ακρόπολη, ένα καλό φαγητό, μια ανέμελη βόλτα στην παραλία.

Αν δεν ακολουθούσες τον δρόμο αυτόν, πώς και πού θα σε φανταζόσουν;

Ίσως να εκπλαγείτε από την αντιφατικότητα της απάντησης σε αυτή σας την ερώτηση! Ιδανικά, λοιπόν, θα ήθελα να ήμουνα μυστικός πράκτορας στην CIA, κάτι σαν κατάσκοπος, θα με ενθουσίαζε η δράση και η αέναη απρόβλεπτη κίνηση μίας τέτοιας ενασχόλησης. Από την άλλη, όμως, με φαντάζομαι να συνέχιζα τις αγροτικές δουλειές στο χωριό μου, γιατί αγαπώ πολύ τη ζωή κοντά στη φύση.

Από την μέχρι τώρα πορεία σου στον χώρο, ποια μαθήματα κρατάς;

Ένα από τα σπουδαιότερα μαθήματα που έχω πάρει είναι το εξής: η τέχνη της υποκριτικής είναι ένα σπουδαίο άθλημα, ένα ιδιαίτερο άθλημα που σε μυεί στην ομαδικότητα και ζητάει από σένα να δίνεις καθημερινά το 100% της ατομικής σου ενέργειας, κάνοντας πρωταθλητισμό. Για να πετύχει κάθε δουλειά, οι παίκτες του αθλήματος αυτού πρέπει αφενός να επενδύουν στη μοναδικότητα τους κι αφετέρου να δείχνουν σεβασμό στους συμπαίκτες τους. Επειδή υπήρξα αθλητής, δεν δυσκολεύτηκα να αφομοιώσω αυτό το μάθημα και να το εφαρμόσω, μόνο που πλέον στον καλλιτεχνικό χώρο συνεργάζομαι με διαφορετικούς ανθρώπους και συνεχίζω να μαθαίνω, να αυτοβελτιώνομαι, να εξελίσσομαι.

Βάζεις νέους στόχους και αν ναι μπορείς να μοιραστείς μαζί μας τους τελευταίους που έχεις σκεφτεί;

Αντικειμενικός μου επαγγελματικός σκοπός είναι να πετυχαίνω κάθε φορά την καλή συνεργασία με ηθοποιούς και σκηνοθέτες, ιδίως με αυτούς με τους οποίους προκύπτουν κοινές αναζητήσεις, προοπτικές αλλά και αγωνίες. Παραπέρα, βασικός προσωπικός μου στόχος είναι, μέσα στην περιπέτεια που είναι η ζωή, να συνειδητοποιώ ψυχή τε και σώματι αυτό που μου συμβαίνει, να βρίσκω το χρόνο και τα ψυχικά αποθέματα ώστε να παρακολουθώ από απόσταση τον εαυτό μου, να διατηρώ έτσι επαφή με το προσωπικό μου σύμπαν.

Πες μας μια νέα εμπειρία που θα ήθελες να ανακαλύψεις; Κάτι που δεν έχεις κάνει ποτέ και που θα ήθελες πολύ να το ζήσεις.

ΕΕίναι για μένα τεράστια πρόκληση η σύγχρονη τεχνολογία και τα επιτεύγματά της και με συναρπάζουν οι σύγχρονες εφευρέσεις, γι’ αυτό τολμώ να εκφράσω μία κάπως πρωτοποριακή ιδέα: θα ήθελα πολύ να εφευρεθούν drones για ανθρώπους, οπότε να μπορώ να πετάω πάνω από την πόλη, να πηγαίνω στο γύρισμα χωρίς το άγχος της κίνησης. Εν τω μεταξύ, και μέχρι να γίνει αυτή η εφεύρεση, αρκούμαι να ονειρεύομαι κάτι πιο υπαρκτό κι εφικτό, όπως το να πετάξω με ανεμόπτερο στην πλαγιά ενός λόφου, πλάι σε κάποιο παραθαλάσσιο τοπίο! Είναι κάτι που δεν το έχω τολμήσει ακόμα, παρόλο που δεν φοβάμαι τα ύψη.

Μπορείς να μας πεις 3 πράγματα που πρέπει να ζήσει ένας ενήλικας στη ζωή του;

Πρώτο και κυριότερο για έναν άνθρωπο είναι να μπορέσει να ζήσει τη χαρά και την ευλογία του αληθινού, απόλυτου έρωτα. Επιπλέον, θεωρώ σημαντικό να μάθει κανείς να συναισθάνεται τους ανθρώπους που συναναστρέφεται χωρίς αυτό να του προκαλεί συναισθηματικό φορτίο, η λεγόμενη ενσυναίσθηση είναι κάτι που πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να μαθαίνουμε από μικροί, στο σπίτι, στο σχολείο, παντού. Τέλος, έχω την άποψη πως οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα δεν ζούμε στο παρόν, μας βλέπω να είμαστε είτε απασχολημένοι με άγχη για το μέλλον, είτε προσκολλημένοι στη μελαγχολία του παρελθόντος· επομένως, ο σημερινός άνθρωπος, αυτός που έχει ξεχάσει να “αγκαλιάζει” το παρόν του, όπου κι αν βρίσκεται, ό,τι κι αν βιώνει, πρέπει να προσπαθήσει ν' αλλάξει προτεραιότητες και ίσως έτσι να καταφέρει να μην αρνείται αυτό που ζει, ίσως έτσι να πετύχει να ζει καθετί με την ίδια διάθεση και το ίδιο κέφι που έχει ένα παιδί τη στιγμή που συναντιέται με τους φίλους για να παίξουνε. «Ο χρόνος είναι ένα παιδί που παίζει τους πεσσούς», λέει ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος, Ηράκλειτος. «Στο παιδί ανήκει η βασιλεία».

#SchweppesGreece #TheSchweppesClub